Passie! landschap- en modelbouw.     
Michaël De B. en ??

Introductie

Beste modelspoorhobbyist,

Voor u ligt een schrijven van  Passie! Landschaps- en modelbouw.

Mijn passie richt zich vooral op landschapsbouw, wat niet wegneemt dat de techniek ook goed in orde moet zijn, de afgelopen jaren voldoende proefstukken gebouwd om nu toch met de module baan aan de slag te gaan.

De beoogde kwaliteit van afwerking (van de modules). Ik beoog een hoge kwaliteit van de scenery na te streven. Er zijn genoeg clubs waarbij vooral het rijplezier voorop staat met als gevolg dat de scenery er soms wat verwaarloosd bij staat. Ook streef ik niet naar het meeste rollende materieel per vierkante meter. Wat ik graag wil bereiken is dat de toeschouwer twijfelt of hij/zij naar een 3D-foto staat te kijken of naar een diorama. De lat ligt wat dat betreft dus behoorlijk hoog. Een opmerking is hier wel op zijn plaats: het hoeft geen foto-kwaliteit te zijn! Het gaat erom om een illusie te creëren waarbij het oog (maar vooral de gedachten) worden misleid. Dat betekent niet dat ik alles precies in 1:87 na wil bouwen want dat is dan wel weer mooi als je het onder een vergrootglas legt, maar de gemiddelde toeschouwer heeft geen vergrootglas bij zich/nodig om te worden verleid door de sfeer die de module uitademt…

Michaël De B, 19 februari 2022

Bouw bocht module

Als timmermans zoon kwam mij (Michaël) de eer toe om de bochtmodules (acht stuks) in mekaar te zetten voor ons PLM_Bouw project. Een intensief en precies werk waaraan ik veel knutsel plezier heb beleefd.

Ik ben uitgegaan van bochten met buitenstraal 165 cm, binnen straal 105 cm. Eén complete bocht bestaat uit twee module bakken waarmee je een hoek van 90 graden overbrugt. Acht  van deze module bakken vormen dus een complete cirkel.

Benodigdheden voor het maken van één bochtmodule:

Mal om de bochten vorm te geven

Houtlijm

3 stroken meranti van 140x19x0,3 cm

3 stroken meranti van 90x22x0,3 cm

2 plaatjes populieren multiplex van 60x19x1,2 cm

Verder nog wat schroefjes en lijmklemmen.

De mal heb ik gemaakt van mdf (Medium-Density Fibreboard), 1,2cm dik, daarop de beide cirkels getekend en dan een kwart cirkel uitgezaagd, dit deel plaat voorzien van opstaande randen.

De drie stroken meranti worden rijkelijk ingesmeerd met houtlijm, netjes op mekaar gelegd en dan met lijmklemmen vast gezet op de mal, na twee dagen haal je de stroken los van de mal, vergeet niet de lengte van de mal op de stroken te zetten, zodat je deze later keurig op lengte maat kan zagen.

Je hebt nu een mooi gebogen strook hout.

De kopse kanten maak ik met behulp van een ijzeren mal waarbij alle benodigde gaten zijn voorzien.

De voor- en achter-boog bevestig je aan de kopse kanten, de basis van de bochtmodule is nu klaar.

Op elke module komt aan de Noord kant (de achterkant van de module) een strook van 10 cm breed waarover het schaduw spoor loopt. Zo ook bij de bochtmodule. Aan de zuidkant van de bocht module maak ik een verlaagde strook van 5 cm breed, dit wordt een groen strook, daarna volgt weer een strook van 10 cm breed, waarover het spoortracé loopt. In principe is de bochtmodule nu klaar voor verder afbouw.

Op de foto zie je twee bochtmodules die nog een modificatie moeten ondergaan, de groen strook en het spoortracé moeten nog worden aangelegd.

Hier zie je wel de modificatie, eerst een strook voor het groen en daar meteen op aansluitend het spoortracé.

In totaal worden er zo acht module bakken gemaakt, waardoor een volledige cirkel wordt verkregen.

aangepaste bocht module

HSB op werkbezoek

Donderdag 7 februari 2013 bracht PLM-bouw een werkbezoek aan de Antwerpse haven onder inspirerende leiding van Evan.
Evan kent de haven op z’n duimpje en bracht ons op strategische locaties zodat we een prachtig beeld konden krijgen van de bedrijvigheid in de haven.
Verschillende rangeerterreinen, immens groot, in de bocht van Eekeren kwamen een paar lange goederen treinen langs.
Een prachtige dag met heel veel info en een flinke hagelbui werd afgesloten met een lekker dinertje samen met Evan en z’n vrouw.
Ook nog een filmpje van de prachtige 7779.

HSB gaat verder als PLMmodelbouw

‘HSB modelbouw’ gaat voortaan verder als ‘Passie! landschaps- en modelbouw’

Helaas heeft één van de vrienden in het driemanschap te kennen gegeven werk, privé en HSB niet met elkaar te kunnen verenigen en zodoende dat Michaël en Erik met z’n tweeën doorgaan (Hans blijft natuurlijk vriend, laten we daar duidelijk over zijn !!). Daarbij is de naam van HSB niet meer dekkend en hebben de overblijvende leden een naam gekozen waarbij de vlag de lading beter dekt;

Passie! landschaps- en modelbouw

Want passie voor het modelspoor hebben ze . In de tussentijd is er ook al flink gewerkt aan de opstelling van de bakken en dan met name het onderstel want, hadden ze eerst gedacht met 4 poten per bak op stap te gaan… was men al snel tot de conclusie gekomen (na een bezoek bij Wim de ontwerper en bouwer van de wel bekende Kautenbach baan), dat er behoefte was een solidere oplossing die het opbouwen van de baan (lees: plaatsen van de bakken) een stuk vereenvoudigen. Zie de foto’s

voor de constructie (een plaatje zegt veel meer…). Het komt er in het kort op neer dat er eerste een frame wordt geconstrueerd waar de bakken gemakkelijk op geplaatst kunnen worden. Een deel van dit frame wordt gebruikt bij het transport van de bakken wat weer scheelt in de mee te nemen materialen. Na een paar keer oefenen met opstellen bleek dat er nog wel wat schoonheidsfoutjes weg te werken zijn maar… het systeem werkt verder naar grote tevredenheid.
Ondertussen hebben ook de plannen voor Eriks zijn inbreng een duidelijkere vorm aangenomen zodat hij binnen afzienbare tijd met zijn bakken/inbreng kan beginnen. De vorm van de baan tijdens tentoon opstelling is nu wel een punt van aandacht nu het een tweemanschap is i.p.v. een driemanschap, maar ook daar zal een oplossing voor bedacht worden. Wordt vervolgd

Met vriendelijke groet

Passie! landschaps- en modelbouw.

PLM bouwt verder

Eind november 2013: Na het afscheid van Hans begin deze zomer is er een hoop denkwerk verricht.

Michaël en Erik zaten met een uitdaging: een gat van 4 meter wat gevuld moest worden… Zodoende hebben ze ervoor gekozen om daar een schaduwstation te positioneren, opgebouwd uit Peco rails en wissels omdat het een vrij grote bundel gaat worden die ze gaan neerleggen. Deze keuze is vooral bepaald door het financiële plaatje en het feit dat er ook korte rangeerloks zullen gaan rijden; Peco wissels zijn relatief goedkoop (kosten zowat de helft van de Tillig wissels) en door de geleidende wisselpunten zijn de stroomloze overgangen tot een minimum beperkt. Wel zal er even goed opgelet moeten worden met de polarisering maar daar is al aardig wat ervaring mee opgebouwd.

Eind augustus is de helft van de baan (in wording) opgezet, het waren slechts kale module bakken, maar om dit in opstelling te zien is al indrukwekkend. Het opzetten van de 10 module bakken verliep vrij vlot, slechts een paar kleine aanpassingen waren nodig. De volgende foto reeks is hiervan getuige. De doelstelling om het spoortracé van (de Belgische) lijn 154 uit te zetten is met een dagje knutselen ook gelukt.

Momenteel is Michaël druk met rails leggen en de rail-overgangen op de module bakken op maat te maken. Het voornemen is om alle module bakken te voorzien van rails tegen het eind van dit jaar. Dat wordt dus nog flink aanpezen J…

Michaël en Erik hebben zitten stoeien met het samen knutselen; begin september gingen ze één keer in de twee weken ’s avonds aan de slag en 1 keer in de 3 weken een zaterdag. Hiermee hebben ze tot half oktober geëxperimenteerd maar daar hadden beiden geen goed gevoel bij: het schoot maar niet op. Van de avonden bleef netto te weinig tijd over om echt vooruitgang te boeken. Het roer moest drastisch om: zodoende dat ze zijn begonnen om voortaan iedere zaterdag samen te bouwen, de ene week bij Erik de andere week bij Michaël.

Bij de laatste bouwzaterdag bij Michaël werd er getimmerd aan een bochtmodule en nam Erik een bouwpakket van een Tillig wissel onder handen. Zelfs een föhn moest erbij aan te pas komen. Hier de foto’s van de bouw van de wissel. Ondertussen is de wissel op zijn definitieve plaats ingepast en kan er worden begonnen aan het maken van de aansluitingen.

Ook bij Erik is er het een en ander gebeurd. Zo zijn er op één zaterdag twee wendingen van de spiraal bijgekomen die ervoor moet zorgen dat er vanuit zijn schaduwstations op het juiste niveau kan worden aangesloten op de modulebakken die mee gaan naar de beurs (het schaduwstation van Erik blijft bij exposities gewoon thuis). De foto’s hiervoor zijn via Erik’s projecten te benaderen.

Al met al bevalt het een stuk beter nu er iedere week aan de modelbanen/modulebakken wordt gebouwd. Een bijkomstigheid is dat er ook klusjes binnenshuis kunnen worden opgepakt waar je vier handen voor nodig hebt. Met de kerstvakantie in het vooruitzicht hopen Michaël en Erik nog flink wat meters te kunnen maken.

Op excursie langs lijn 154

Woensdag 18 juni was het eindelijk weer zover; in alle vroegte gingen Michaël en Erik op pad richting Lustin (België) om een dagje foto’s te schieten langs (spoor)lijn 154. De dag begon met een miezerige regen die al snel verdween om plaats te maken voor een prachtige zonnige dag, afgewisseld met zo af en toe wat wolken (schaduw :-).

Als eerste stop hadden we de carrière van Lustin; de Satrex steengroeve. Deze is nog dagelijks in productie en dat was een bijzonder indrukwekkend gezicht. De installatie verwerkt brokken rots die wordt vermalen tot grind wat direct op grootte gesorteerd wordt en via een wirwar aan loopbanden op de juiste opslagplaats wordt gestort. Met een hoop lawaai en vergezeld door flinke stofwolken zie je van zo’n 10 loopbanden grind naar beneden komen vallen in de diverse maten. Daar zat ook een heel interessant formaat grit tussen wat op een HO baan niet zou misstaan maar… we hebben ons allebei ingehouden.

Vrachtwagens reden af en aan werden met de shofel geladen, daarna even wegen op de weegbrug en op naar de eindbestemming. Ook is er een trechter met loopbanden onder de weg en het spoor door, naar de waterkant waarmee vrachtschepen geladen werden. Al met al een hoop bedrijvigheid en weer wat wijzer geworden van wat er allemaal komt kijken bij een steengroeve…

Vervolgens richting station Lustin, met o.a. een tussenstop bij de uitgang van de tunnel van Lustin waar op korte afstand een overweg ligt. Altijd een leuk punt om foto’s te schieten. Het mooie van België is dat er vrijwel nergens hekken staan dus dan je tot aan het spoor komen. Nog een paar interessante foto’s genomen van het blok-scheidings mechanisme incl. geïsoleerde raillassen. Allemaal heel herkenbaar voor modelspoorders 🙂

De omgeving van station Lustin en Godinne zijn gefotografeerd, daarna de spoorbrug bij Yvoir (van alle kanten), nog even naar Dinant een terrasje pakken om langs de spoorlijn op de terugweg nog wat treinen te spotten. Bij een overgang waren ze een muur aan het afbreken en nog geen meter verderop weer aan het opbouwen met dezelfde stenen die uit de oude muur kwamen. Goed voor de arbeidsverschaffing en een fraai tafereel voor langs de spoorbaan maar de logica erachter ontbrak bij ons beiden… Het tijdschema wat Michaël via een forum op de kop had weten te tikken klopte tot op dat moment vrij precies totdat we natuurlijk de Ambrogio goederentrein op stonden te wachten. Dit was in de volle zon. Om een lang verhaal kort te maken: er kwam een goederentrein langs al was die en stuk later dan geplanned en het leek niet echt op een Ambrogio trein maar efin, mooi was ‘ie wel.

Na het spotten was het alweer de hoogste tijd om richting Nl te rijden, nog even een korte stop bij de korte tunnel nabij Godinne en toen naar huis. ’t was al laat in de middag. De hele dag weinig files gezien en we grapte daar nog een beetje over, totdat we bij Mechelen achterop een file reden waar we uiteindelijk 2 uur stilstonden i.v.m. een vrachtwagen met een brandende lading hooi. Jammer dat het fototoestel achter in de auto lag, anders hadden we nog een paar spectaculaire foto’s extra gehad. De brandweer stond daar met groot materieel incl. kraanwagens, takelwagens, palletheffers, tankwagens en nog te hulp geschoten tractoren de hooilading uit elkaar te trekken en te blussen om de brandhaard te kunnen stoppen. Dat in dit soort situaties dan het slechtste in sommige automobilisten naar boven komt was echt heel frustrerend om te zien. Maar afin, dat hoort schijnbaar ook bij het leven. We zullen er verder geen woord aan vuil maken.

Het was een prachtige, gezellige en leerzame dag, waar we flink vermoeiend van thuis kwamen met als resultaat een ruime hoeveelheid foto’s (ruim 1000) en zo hier en daar wat rode plekken van de zon. We hebben er een aantal foto’s uitgehaald waar we jullie vast ook mee kunnen plezieren.
Hier de foto’s van Erik en Michaël.

Spoorse groeten van Michaël en Erik.

contact